اثربخشی بازی های گروهی در پیشگیری از اضطراب مدرسه و بهبود خودپنداره کودکان دبستانی

هدف پژوهش اثربخشی بازی های گروهی در پیشگیری از اضطراب مدرسه و بهبود خودپنداره کودکان دبستانی بود. روش پژوهش نیمه تجربی و طرح آن به صورت دوگروهی (گروه آموزش و گواه) همراه با دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری آن متشکل از همه کودکان دختر دبستانی 12 تا 13 ساله شهر تهران در سال 94 -95 بود که 30  نفر از دانش آموزان به صورت نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. از پرسشنامه خودپنداره ی مربوط به مدرسه ایی سنچندر، چک لیست جمعیت شناختی و مقیاس اضطراب مدرسه استفاده گردید. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس انجام شد. نتایج مطالعه نشان داد که این نمرات دارای همبستگی معناداری با نمرات اضطراب مدرسه و خودپنداره تحصیلی بوده است که با تحلیل کوواریانس این اثر کنترل شده است. با توجه به نتایج بازی های گروهی تفاوت معناداری در نمرات اضطراب مدرسه و خودپنداره تحصیلی گروه های کنترل و آزمایش ایجاد کرده است به نحوی که بازی های گروهی 75 درصد از تغییرات اضطراب مدرسه و 70 درصد از تغییرات خودپنداره تحصیلی را تبیین می کند (05/0≥P). نتایج این پژوهش، برای تحقیقات آینده درزمینه کاربرد بازی های گروهی در پیشگیری از اضطراب مدرسه و بهبود خودپنداره دانش آموزان تلویحاتی را در بردارد.