تاثیر خودپنداره تحصیلی بر اشتیاق تحصیلی با نقش واسطه ای انگیزش مشارکت ورزشی در بین دانش ‏آموزان

هدف این پژوهش بررسی تاثیر خودپنداره تحصیلی بر اشتیاق تحصیلی با نقش واسطه ای انگیزش مشارکت ورزشی در بین دانش‏آموزان بود. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی به روش معادلات ساختاری (SEM) بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش‏آموزان دختر مقطع متوسطه ی دوم شهر اردبیل بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعداد 380 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده‏ها از پرسشنامه خودپنداره ی تحصیلی، انگیزش مشارکت ورزشی و اشتیاق تحصیلی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss 22 (ضریب همبستگی پیرسون و روش معادلات ساختاری) و LISREL 8.8 استفاده شد. نتایج نشان داد اثر مستقیم خودپنداره ی تحصیلی بر انگیزش مشارکت ورزشی و اشتیاق تحصیلی با بتای 54/0 و 48/0، اثر مستقیم انگیزش مشارکت ورزشی بر اشتیاق تحصیلی با بتای 45/0 معنی‏دار است. همچنین نقش واسطه‏ی انگیزش مشارکت ورزشی در رابطه خودپنداره تحصیلی و اشتیاق تحصیلی نیز با بتای 24/0 معنی دار بود. بنابراین می توان گفت که خودپنداره تحصیلی و انگیزش مشارکت ورزشی از متغیرهای مهم و مرتبط با اشتیاق تحصیلی دانشجویان می‏باشد.