تاثیر سالیسیلیک اسید و عصاره مخمر بر تولید مشتقات کافئیک اسید در سرخارگل

گیاه سرخارگل (Echinacea purpurea L.)، مدت زیادی است که در درمان های گیاهی برای پیشگیری و درمان طیف وسیعی از بیماری ها مانند سرماخوردگی، سرفه، عفونت های ریوی، التهابات پوستی و بیماری های ناشی از نقص ایمنی استفاده می شود.

این پژوهش، با هدف بررسی اثرات محلول پاشی برگی با سالیسیلیک اسید و عصاره مخمر بر تولید مشتقات کافییک اسید در سرخارگل اجرا شد.

این تحقیق در شرایط گلخانه ای طی سال های 1397-1396 به صورت دو آزمایش فاکتوریل مجزا انجام شد. در آزمایش اول، اثر سالیسیلیک اسید (0، 80، 160 و 320 میلی گرم در لیتر) و هر کدام در چهار زمان برداشت (24، 48، 72 و 96 ساعت) بررسی شد. همچنین، در آزمایش دوم، اثر عصاره مخمر (0، 0/75، 1 و 1/5 گرم در لیتر) و هر کدام در چهار زمان مذکور بررسی شد.

نتایج نشان داد برای مقدار تولید مشتقات کافییک اسید، بین غلظت های مختلف محرک ها، زمان های برداشت و اثر متقابل آنها اختالف معنی داری وجود دارد (0/01 < P). بیشترین مقدار شیکوریک اسید، کافتاریک اسید و اکیناکوزید، در تیمار 160 میلی گرم در لیتر سالیسیلیک اسید به مدت 96 ساعت به دست آمد. بیشترین میزان شیکوریک اسید (7/150 میلی گرم بر گرم ماده خشک) در تیمار 1/5 گرم در لیتر عصاره مخمر و مدت زمان 96 ساعت به دست آمد که نسبت به شاهد 3/58 برابر بیشتر بود. کمترین تولید مشتقات کافییک اسید در گیاهان شاهد مشاهده شد.

محلول پاشی با سالیسیلیک اسید و عصاره مخمر، تاثیر مثبتی بر تولید مشتقات کافییک اسید در سرخارگل دارد.