طب سنتی ایرانی و توسعه نظریه پردازی در دنیای پزشکی امروز

مکتب طب ایرانی سابقه ده هزار ساله دارد و علت ماندگاری طولانی مدت طب ایرانی در صحنه پزشکی جهانی اصالت عقلانی و ایده های برجسته و تجربیات مهم پایه و بالینی بوده است. در این نوشتار نظریه های طب ایرانی به طور خلاصه اشاره می شود.

این مقاله بامرور منابع در دسترس طب ایرانی و تحلیل محتوای متون تهیه شده است.

در منابع طب ایرانی پنج دسته از نظریه پردازی و تفکرات مطرح است: حکیم، طبیب دوبعدی: در گذشته حکیم کسی بود که به مجموع دانش های عقلانی و برهانی احاطه داشت و به انسان و پزشکی از بعد مادی و معنوی توجه می کرد. توجه به اخلاق پزشکی معنوی: پرداختن به اخلاق پزشکی متکی بر وحی از امور مهم دیگری است که در پیشگیری و درمان بیماری ها نقش اساسی دارد.سلامت محوری: حفظ سلامتی بخش اعظم طب سنتی ایران است و هدف این است که مردم بیمار نشوندو درمان در گام بعدی قرار دارد.
طب روحانی و سلامت معنوی: براساس تفکر طب ایرانی، پرداختن به معنویت از امور مهم دیگری است که با تقویت قوه مدبره در پیشگیری و درمان بیماری ها نقش اساسی دارد.
روش های درمانی منطقی: طب ایرانی، درمان با مدیریت روش زندگی به خصوص تغذیه را در اولویت قرار می دهد و دارو درمانی و اعمال یداوی قدم های بعدی را تشکیل می دهند.

نظریه هاو تفکرات مطرح شده در منابع طب ایرانی در هدایت تفکر و دانش پزشکی کشور و جهان موثر خواهد بود.