تاثیر سطوح مختلف آبیاری و کود نیتروژن بر عملکرد دانه و راندمان مصرف آب در لوبیاقرمز (Phaseolus vulgaris L.)

بهبود راندمان مصرف آب از طریق مدیریت های زراعی از جمله مهم ترین راهکارهای موثر و کم هزینه در مدیریت آب مزارع کشاورزی است. به منظور بررسی تاثیر کم آبیاری و کود نیتروژن بر عملکرد و کارآیی مصرف آب در لوبیاقرمز، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با آرایش تیماری کرت های خردشده در منطقه ساوه و در سال 1395 اجرا گردید. تیمار کم آبیاری به عنوان عامل اصلی شامل آبیاری در سطح 40 درصد تخلیه رطوبتی خاک (تیمار عدم تنش)، آبیاری در سطح 50 درصد تخلیه رطوبتی خاک و آبیاری در سطح 60 درصد تخلیه رطوبتی خاک و عامل فرعی شامل مصرف کود نیتروژن در سطوح صفر (شاهد)، 25، 50 و 100 درصد نیاز نیتروژنی گیاه بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی در شرایط آبیاری بعد از 60 درصد تخلیه رطوبتی خاک، باعث کاهش شاخص سطح برگ، زیست توده گیاهی، تعداد دانه در واحد سطح و نهایتا عملکرد دانه لوبیاقرمز شد؛ در صورتی که تنش خفیف رطوبتی (50 درصد تخلیه رطوبتی خاک) کاهش معنی داری در تعداد دانه تولیدشده در واحد سطح و عملکرد نسبت به تیمار آبیاری مطلوب، ایجاد نکرد. همچنین راندمان آب مصرفی در هر دو سطح تیمار کم آبیاری نسبت به تیمار آبیاری کامل در لوبیاقرمز افزایش یافت. نتایج همچنین نشان داد که مصرف کود نیتروژن نسبت به عدم مصرف آن موجب بهبود صفات رشدی، عملکردی و نهایتا راندمان مصرف اب در لوبیاقرمز گردید. به طور کلی می توان بیان نمود که مصرف 50 درصد از کل نیاز نیتروژنی گیاه لوبیاقرمز در همه سطوح رطوبتی، می تواند منجر به تولید مطلوب دانه و راندمان مصرف آب درگیاه لوبیاقرمز گردد.