ارزیابی انسجام درونی نظریه یگانه انگاری راسلی در باب رابطه ذهن و بدن
یگانهانگاری راسلی، عنوان یکی از جدیدترین نظریههای فلسفه ذهن است. این نظریه مدعی غلبه بر مشکلات نظریههای فیزیکیانگار و دوگانهانگار است. به طور خاص مشکل عمده فیزیکیانگاری، در تبیین آگاهی پدیداری است. یگانهانگاری راسلی بر اساس یک فهم هستیشناختی متفاوت از جهان، مدعی است ویژگیهای درونی (ذاتی) اشیای فیزیکی که تا کنون مورد غفلت نظریههای فیزیکی واقع شدهاند، منشا ظهور آگاهی پدیداری هستند. بر این اساس، یگانهانگاری راسلی مدعی ارایه تبیینی مناسب از آگاهی پدیداری است که با جهان فیزیکی، یکپارچه است. در این مقاله به صورتبندی دو نسخه اصلی این نظریه یعنی یگانهانگاری راسلی پدیداری و یگانهانگاری راسلی مقوم پدیداری و نقد و بررسی آنها می پردازم. بررسیها نشان میدهد این نظریه علی رغم مزیتهای جدی مثل کنارگذاشتن شکاف معرفتی بین حقایق پدیداری و حقایق فیزیکی دچار مشکلات جدیای مثل مسئله ترکیب است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.