مکان: حضور به عنوان فضای دوم شخصی
مفهوم مکان نهایتا یک موضوع مهم اخلاقی در این باب است که یک شیء در یک ارتباط یا ساختار معنایی با چه جایگاهی متناسب است. اغلب این معنا امری کاملا شخصی است که شامل معنایی از حضور است که ما با یک مکان همبسته می شویم. این مقاله این ارتباط را از طریق مطالعه شعر ووردزوورث، «تینترن ابی»، بررسی می کند. چنین استدلال می شود که مفهوم مکان حضوری القاء شده نهایتا یک فضای دوم شخصی است. حضور موضوع گشودگی دوم شخصی است. بنابراین، وقتی حضور مکان را القاء می کند، همچنین جایگاه آن را تبدیل به دوم شخص می کند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.