بررسی ریزساختارها و تغییر خواص نوری ایجاد شده در پلی متیل متاآکریلات با تابش دهی توسط لیزر گاز کربنیک

تابش دهی لیزری پلیمرها سبب تغییر مشخصات ساختاری سطح و خواص نوری آن ها می شود. پلی متیل متاآکریلات (PMMA) از جمله پلیمرهایی است که به دلیل دارا بودن ویژگی هایی مانند ارزان بودن و زیست سازگاری، کاربرد فراوانی در بخش های مختلف از جمله ساخت ابزارهای پزشکی ریزشاره دارد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر تعداد پالس و شاریدگی های بالاتر از حد آستانه لیزر گازکربنیک در ایجاد ریزساختارهای ایجاد شده بر روی سطح پلیمر PMMA و تغییر خصوصیات نوری آن، از جمله ضریب جذب، ضریب شکست و انرژی گاف نواری بوده است. نتایج به دست آمده بیانگر شکل گیری ریزساختارها بر روی سطح پلیمر PMMA در شاریدگی های بالاتر از حد آستانه لیزر گازکربنیک است. در یک شاریدگی ثابت، با افزایش تعداد پالس های برخوردی به سطح پلیمر تراکم و پهنای ریزساختارها به ترتیب افزایش و کاهش می یابند. با افزایش شاریدگی در یک تعداد پالس برخوردی ثابت نیز روند مشابهی در ریزساختارها شکل می گیرد. در بازه شاریدگی های مورد بررسی در این مطالعه، 10-50 ژول بر سانتی متر مربع، پهنای کانال های ریزساختار بین 10-150 میکرومتر اندازه گیری شده است. در تطابق با نتایج تجربی پیشین، نتایج این مطالعه بیانگر افزایش ضریب جذب، گاف نواری انرژی و ضریب شکست پلیمر PMMA پس از برهم کنش با لیزر گاز کربنیک است.