بررسی میزان شانس بقای بیماران مبتلا به میکرومتاستاز سرطان ریه به دنده

مقدمه :

سرطان ریه، شایع ترین سرطان در سراسر جهان و علت اصلی مرگ ناشی از سرطان می باشد. این مطالعه، با هدف بررسی وجود میکرومتاستاز در نمونه های برداشت شده از دنده و تاثیر آن بر میزان عود و پیش آگهی بیماران مبتلا به سرطان ریه در مراحل اولیه پس از عمل انجام شد.

در این مطالعه ی مقطعی، 49 بیمار مبتلا به سرطان ریه، در حین عمل جراحی خارج کردن تومور ریه، تحت نمونه برداری از دنده قرار گرفتند. نمونه ها، به منظور تعیین میکرومتاستاز، به بخش پاتولوژی ارسال شد. در مرحله ی بعد، کلیه ی بیماران تحت پی گیری قرار گرفتند و وضعیت فوت و یا بقای آنان مشخص شد. میزان بقای بیماران بر حسب وجود و یا عدم وجود میکرومتاستاز دنده، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت.

از 49 بیمار بررسی شده، 10 نفر (4/20 درصد) دارای میکرومتاستاز ریه به دنده بودند. میانگین زمان بقا در بیماران با و بدون میکرومتاستاز دنده ای به ترتیب 75/1 ± 8/10 و 58/3 ± 58/26 ماه بود و میانگین بقا در گروه دارای میکرومتاستاز دنده، به طور معنی داری کمتر بود (011/0 = P).

به نظر می رسد وجود میکرومتاستاز ریه به دنده در بیماران مبتلا به سرطان ریه با کاهش مدت زمان بقای بیماران همراه باشد. ازاین رو، احتمال می رود بیوپسی استخوان بیماران مبتلا به سرطان ریه در اولین عمل توراکوتومی به منظور تعیین متاستاز دنده ای، می تواند در انجام اقدام درمانی به موقع و افزایش بقای بیماران کمک کننده باشد.