بررسی اثر کمپوست آزولا و اسید هیومیک بر برخی ویژگی های رویشی و گلدهی نرگس (Narcissus jonquilla cv. German)

آزولا در سطح تالاب ها و آبگیرهای شمال کشور از رشد خوبی برخوردار بوده و می تواند به عنوان منبع تهیه کمپوست و یک کود آلی در دسترس مورد استفاده قرار گیرد. به منظور بررسی امکان استفاده از کمپوست آزولا در تلفیق با اسید هیومیک در پرورش گل نرگس، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. فاکتور اول کمپوست آزولا (با نسبت های 0، 25، 50، 75 و 100 درصد حجمی جایگزین با پیت ماس در تیمار شاهد) و فاکتور دوم اسید هیومیک (0، 250، 500 میلی گرم در لیتر) بود. پیت + پرلیت (با نسبت حجمی 2 به 1) به عنوان بستر شاهد استفاده شد. با توجه به نتایج به دست آمده اثر برهمکنش کمپوست و اسید هیومیک بر بیشتر صفات مورد بررسی معنی دار بود. به طوری که بیش ترین ارتفاع ساقه گل دهنده با 24/03 درصد افزایش نسبت به شاهد در تیمار کمپوست % 25 + 500 میلی گرم در لیتر اسید هیومیک ثبت شد. بیش ترین محتوای آنتوسیانین گلبرگ در کمپوست % 100 + 250 میلی گرم در لیتر اسید هیومیک به دست آمد. میزان عنصر نیتروژن و کلسیم برگ در تیمار کمپوست % 25 + 500 اسید هیومیک بیشترین بود. در تیمار کمپوست % 75 + 500 اسید هیومیک، غلظت عنصر فسفر و پتاسیم در مقایسه با شاهد افزایش نشان داد. نتیجه پژوهش حاضر نشان داد استفاده از بستر کشت حاوی کمپوست آزولا به همراه اسید هیومیک در بهبود صفات کمی و کیفی گل نرگس موثر واقع می شود.