تاثیر برخی تیمارهای آلی بر غنی سازی روی دانه گندم رقم رخشان

غنی سازی زراعی از جمله روش های رفع مشکل کمبود روی در گندم است که با تغییر وضعیت روی در خاک، امکان استفاده از این عنصر را برای گیاه فراهم می آورد. کاربرد کودهای آلی می تواند با تاثیر بر ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک و چرخه عناصر غذایی، باعث بهبود وضعیت خاک از نظر تغذیه روی شود. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر برخی کودهای آلی بر عملکرد بیولوژیک و دانه، پروتئین، غلظت روی و نسبت اسید فیتیک به روی دانه گندم در قالب طرح کاملا تصادفی در سال زراعی 97-1396 در شرایط گلخانه ای اجرا شد. تیمارها شامل ده تیمار شاهد، دو نوع بایوچار چوب سخت و کاه و کلش برنج در 3 سطح (0/5، 1 و 2/5 درصد وزنی)، کمپوست زباله شهری (2 درصد وزنی)، تیمارهای تلفیقی (یک درصد وزنی کمپوست + یک درصد وزنی بایوچار چوب سخت و یک درصد وزنی کمپوست + یک درصد وزنی بایوچار کاه و کلش برنج) بود. نتایج نشان داد که تاثیر تیمارها بر عملکرد دانه، نسبت اسید فیتیک به روی (0/01 > p)، عملکرد بیولوژیک و غلظت روی دانه (0/05 > p) معنی دار شد. عملکرد بیولوژیک و پروتئین دانه گندم در تیمارهای مورد مطالعه با تیمار شاهد اختلاف معنی داری نداشت. نسبت مولی اسید فیتیک به روی دانه گندم در تیمارهای شاهد، سطوح یک و 2/5 درصد بایوچار چوب سخت، کمپوست و تیمارهای تلفیقی کم تر از 25 به دست آمد. بر اساس نتایج این پژوهش کاربرد 2/5 درصد بایوچار چوب سخت، 2/5 درصد کاه و کلش برنج، 2 درصد کمپوست و کمپوست + بایوچار چوب سخت به منظور افزایش غلظت روی در دانه گندم و کاهش نسبت مولی اسیدفیتیک به روی پیشنهاد می شود.