بررسی اثر کودهای زیستی و بیوچار بر ویژگی های مورفولوژیک و فیزیولوژیک گل نرگس شهلا (Narcissus tazetta L. cv. ‘Shahla’)

نرگس گیاهی سوخ دار از خانواده Amaryllidaceae است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر کودهای زیستی و بیوچار بر ویژگی های مورفولوژیک و فیزیولوژیک گل نرگس شهلا (’Narcissus tazetta L. cv. ‘Shahla) بود. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 12 تیمار و سه تکرار طی سال های 99-1398 در گلخانه دانشگاه اردکان انجام شد. بیوچار در سه سطح (0، 2 و 4 درصد وزنی) با خاک مخلوط شد و چهار تیمار کودهای زیستی (عدم کاربرد کود زیستی (شاهد)، 20 و 40 گرم قارچ مایکوریزا در کیلوگرم خاک و همچنین غوطه وری سوخ ها در محلول 5 درهزار کود زیستی نیتروزیست حاوی باکتری های تثبیت کننده نیتروژن) استفاده شد. نتایج نشان داد که بیش ترین قطر بزرگ ترین گل (36/73 میلی متر)، قطر کاسبرگ (10/53 میلی متر)، بلندترین طول ساقه گل دهنده (26/00 میلی متر)، بیش ترین تعداد برگ (8/66 عدد)، عرض برگ (20/40 سانتی متر)، بیش ترین وزن خشک ریشه (3/18 گرم در گلدان)، افزایش قطر سوخ (1/66 میلی متر)، کارتنویید (2/22 میلی گرم در گرم)، شاخص کلروفیل (98/05 اسپد)، کلسیم (3/83 درصد) و فسفر برگ (0/96 درصد) در تیمار ترکیبی 2 درصد بیوچار و 40 گرم قارچ مایکوریزا در گلدان حاصل شد. در تمام صفات مورد بررسی، استفاده از کودهای زیستی و بیوچار به تنهایی منجر به بهبود ویژگی های رشد و گلدهی گیاه نسبت به شاهد شد اما بهترین نتایج در تیمار ترکیبی 2 درصد بیوچار و 40 گرم در کیلوگرم قارچ مایکوریزا به دست آمد، در حالی که با افزایش سطوح بیوچار و کودهای زیستی در تیمارهای ترکیبی 4 درصد بیوچار و کودهای زیستی نتایج مطلوبی حاصل نشد.