طراحی مدل چند هدفه بهینه سازی فازی جهت پرتفوی عقود مبادله ای و مشارکتی بانک ها

کیفیت دارایی بانک ها شاخص قابل توجهی از سیگنال های ورشکستگی است و می تواند برکارایی و تداوم فعالیت بانک ها تاثیرگذار باشد. افزایش حجم مطالبات غیرجاری، موجب افزایش ریسک و تاثیر نامناسب برکارایی شبکه بانکی می گردد. برنامه ریزی جهت وصول به هنگام مطالبات معوق و جلوگیری ازسوء مدیریت در بخش اعطای تسهیلات، منجر به افزایش درآمد و در نتیجه افزایش منابع بانک ها و کاهش ریسک اعتباری و ورشکستگی می گردد. هدف از پژوهش حاضر ارایه مدل ریاضی بهینه سازی فازی چند هدفه جهت بهینه سازی عقود مبادله ای و مشارکتی در بانک ها است. بهینه سازی در این پژوهش از طریق افزایش تسهیلات جاری، کمینه سازی ریسک اعتباری و ریسک ورشکستگی می باشد که پس از کدنویسی، داده های پژوهش با استفاده از نرم افزارگمز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از بهینه سازی در هر طبقه از انواع تسهیلات شامل افزایش2 درصد بازده درتسهیلات جاری، کاهش ریسک ها به میزان1/2 درصد درتسهیلات سررسیدگذشته، کاهش3/3 درصد در تسهیلات معوق و کاهش 95/10درصد در تسهیلات مشکوک الوصول می باشد.