تحلیل شاخص های کیفیت زندگی در محلات شهری (مطالعه موردی: شهر کوهبنان)

کیفیت زندگی شهری یکی از مهم‏ترین حوزه ‏های مطالعات شهری در کشورهای مختلف از جمله در ایران است. این مهم به دلیل اهمیت روزافزون مطالعات کیفیت زندگی در پایش سیاست‏های عمومی و نقش آن همچون ابزاری کارآمد در مدیریت و برنامه ‏ریزی شهری است. بر این اساس، هدف از این پژوهش تحلیل چگونگی شاخص‏های کیفیت زندگی محلات شهر کوهبنان در چارچوب روش توصیفی- تحلیلی است. مفهوم کیفیت زندگی در 4 بعد، 8 مولفه، و 29 شاخص تعریف عملیاتی شد. داده ‏های مورد نیاز به روش میدانی و با استفاده از پرسشنام» خانوار گردآوری شد. حجم نمونه به روش کوکران و برابر با 377 خانوار تعیین شد و نمونه‏ گیری به روش تصادفی‏- سیستماتیک انجام گرفت. تحلیل داده‏ ها نیز با استفاده از آمار توصیفی، مدل ANP، مدل همپوشانی فازی، تحلیل واریانس یک‏طرفه، و روش tاستودنت انجام شد. مطابق نتایج، که بیانگر وجود تفاوت در کیفیت زندگی محلات شهر کوهبنان و محرومیت محله دهمیر است، این محله باید در اولویت رسیدگی و برنامه‏ریزی قرار گیرد. در این زمینه قراردادن متغیرهای سن و درآمد در کانون توجه با توجه به وجود ارتباط مستقیم و معنادار آن با کیفیت زندگی ضروری است. به ‏علاوه، با توجه به اینکه عوامل میزان درآمد، دسترسی به امکانات بهداشتی، و فرصت‏های شغلی ‏‏در بین سایر عوامل بررسی‏شده تاثیر بیشتری در کیفیت زندگی شهر کوهبنان داشته‏ اند، لازم است این عوامل نیز در اولویت رسیدگی و برنامه‏ ریزی قرار گیرند. ‏نتیجه اینکه در شناخت و بهبود کیفیت زندگی لازم است شرایط محلی، اجتماعی، و محیطی هر شهر ‏به‏ خوبی مورد توجه قرار گیرد.