ارزیابی کمی و کیفی کاربری اراضی شهر با استفاده از ماتریس چهارگانه جهت رسیدن به اهداف توسعه پایدار شهری (مطالعه موردی: شهر مرند)

عموما ارزیابی چگونگی کاربری اراضی شهری منعکس ‏کننده‏ تصویری گویا از نظر سیمای شهری، تخصیص فضای شهری به کاربری‏های مختلف مورد نیاز در طی زمان، و در جهت رسیدن به اهداف توسعه‏ شهری است. هدف از این پژوهش ارزیابی کمی و کیفی کاربری اراضی در شهر مرند است. روش پژوهش میدانی و توصیفی- تحلیلی است. براساس کار میدانی، کاربری اراضی در شهر مرند از لحاظ کمی و کیفی، چگونگی توزیع، و جانمایی فضایی آن در سطح شهر بررسی شده است. برای تحلیل توزیع و پراکنش کاربری‏ها از شاخص ویلیامسون (یا ضریب اختلاف CV)، ماتریس‏ها (سازگاری، مطلوبیت، ظرفیت، و وابستگی) استفاده شده است. همچنین، برای تخمین فاصله مناسب یک کاربری از کاربری‏های دیگر از نرم ‏افزارهای رایانه ‏ای Auto cadبهره گرفته شده است. نتایج پژوهش گویای این مطلب است که در شهر مرند در بخش کاربری حمل و نقل و انبارداری سرانه 5/25 متر مربع است که بیشتر از استاندارد است و وضعیت مطلوبی دارد. اما متاسفانه سرانه کاربری‏های دیگر مطابق با استانداردهای رایج در کشور نیست و حتی کمتر از آن است. بنابراین، با توجه به نتیجه نهایی تحلیل ماتریس‏های چهارگانه و تنظیم ماتریس ترکیبی، می‏توان بیان کرد که کاربری‏های شهر مرند به لحاظ کیفی روند توزیع، استقرار، و کارکردهای متقابل کاربری‏های شهری در شرایط فعلی منتفی و نامناسب است و توزیع ناعادلانه برخی خدمات شهری باعث تمرکز بیشتر جمعیت در برخی نواحی شهر شده است.