ارائه مدلی برای تهیه اظهارنامه برآوردی در اجرای مقررات ماده 97 قانون مالیات های مستقیم

این پژوهش در راستای اجرایی شدن مفاد ماده 97 قانون مالیات های مستقیم، مصوب 31/4/1394، روش های جدیدی را برای تعیین درآمدمشمول مالیات ارایه می کند. سپس نتایج حاصل از این روش ها با درآمد مشمول مالیات تعیین شده توسط ماموران مالیاتی مقایسه و درصد موفقیت آنها تحلیل شده است. در این پژوهش، سه روش «تعیین درآمد مشمول مالیات براساس سرمایه مورد انتظار پایان دوره»، «طبقه بندی مودیان براساس گروه بندی مشاغل»، و «استفاده از الگوی پله کانی مالیات حقوق برای تعدیل ضریب سودآوری فعالیت ها»، به منظور انجام محاسبات تهیه اظهارنامه برآوردی، پیشنهاد شده است. داده های مورد استفاده برای این پژوهش، 9 دسته اطلاعات، شامل نوع فعالیت، مبلغ خرید و فروش سامانه معاملات، مبلغ صادرات و واردات اعلامی گمرک، مبلغ خرید و فروش اعلامی طرف معاملات، تسهیلات بانکی دریافتی و وجوه ورودی به حساب های بانکی در دوره مالی مورد بررسی بوده است. به علت اینکه افراد نمونه این پژوهش هم شامل صاحبان مشاغل با درآمد پایین و هم شرکت های با درآمد بالا بوده داده های ان دارای پرتی غیرمعمول بوده و از توزیع نرمال تبعیت نکرده اند، درنتیجه امکان استفاده از روش های پارامتریک در تحلیل آماری آزمون نتایج وجود نداشته و از روش های ناپارامتریک استفاده شده است. براساس نتیجه مطابقت دهی ها، بین درآمد مشمول مالیات تشخیصی ماموران مالیاتی و محاسبه شده با این روش ها، در 100 نمونه از مودیان سال 1397، روش طبقه بندی مودیان با استفاده از گروه بندی مشاغل، نسبت به دو روش دیگر کمترین انحراف را داشته است. نمونه های پژوهش از میان مودیانی که اطلاعات آنها در زمان انجام پژوهش در دسترس و مالیات سال 1397 آنها تشخیص شده بود، انتخاب شده است.