تاثیر فرایند تثبیت ترکیب آهک و نانوسیلیس بر مقاومت فشاری و وارفتگی خاک های مارنی در حالت اشباع

خاک های مارنی در حالت خشک دارای مقاومت نسبتا خوبی هستند اما این خصوصیات در تماس با آب دچار افت زیادی می شود. عدم شناخت رفتار خاک های ریزدانه رسی و به خصوص مارن ها می تواند سازه ها و بناهای ساخته شده بر روی چنین خاک هایی را دچار چالش اساسی نماید. براین اساس هدف از پژوهش حاضر بررسی مشخصات ژیوتکنیکی خاک های مارن و ارایه راهکار جهت بهبود رفتار وارفتگی و خصوصیات مهندسی این خاک ها در حالت اشباع است. در این راستا برای دست یافتن به اهداف این پژوهش، به بررسی تاثیر افزودن آهک و ترکیب آهک و نانوسیلیس بر ویژگی های ژیوتکنیکی خاک (حدود اتربرگ، مقاومت فشاری، رسوب و وارفتگی) با توجه به زمان عمل آوری نمونه ها پرداخته شده است. براساس نتایج مقاله حاضر افزودن آهک و نانوسیلیس به خاک مارن منجر به کاهش شاخص پلاستیسیته خاک مارن شده است. با توجه به نتایج آزمایش وارفتگی، افزودن بیش از 7/0% نانوسیلیس به خاک مارن حاوی 2% آهک، مانع فروپاشی و گسیختگی نمونه در آب شده است. همچنین نتایج آزمایش های مقاومت فشاری محدود نشده نشان می دهد، حضور 6 درصد آهک با 7/0 درصد نانوسیلیس در زمان عمل آوری 28 روزه، مقاومت فشاری نمونه را به kg/cm22/14 رسانده است که نسبت به خاک طبیعی حدود 90% افزایش یافته است.