بررسی تجربی تاثیر نانو گرافن اکسید عامل دار بر روی خواص مکانیکی چسب اپوکسی

در این پژوهش، اثر افزودن گرافن اکسید عامل دار بر روی خواص مکانیکی چسب اپوکسی بررسی شده است. ابتدا گرافن اکسید با اکسایش گرافیت به کمک روش اصلاح شده هامرز، تهیه و سطح آن با عامل سیلانی، تری آمینو پروپیل تری متوکسی سیلان (3-APTES) اصلاح گردید. تاثیر افزودن مقادیر 0.1، 0.2 و 0.3 درصد وزنی از گرافن اکسید آمینه (GO-NH2) روی خواص کششی و برشی چسب اپوکسی مورد بررسی قرار گرفت. سپس نمونه بالک و نمونه اتصال چسبی ضخیم(TAST) از چسب خالص و چسب تقویت شده با مقادیر وزنی مختلف گرافن اکسید آمینه شده، تهیه، و تحت آزمون کشش و آزمون برش خالص به منظور تعیین خواص کششی و برشی قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد وجود گرافن اکسید عامل دار موجب بهبود خواص مکانیکی چسب می شود که در آن، نقطه بهینه این افزایش در نمونه های حاوی 0.1 درصد وزنی گرافن اکسید اصلاح سطحی بوده است. به طوری که افزودن این مقدار گرافن اکسید آمینه به چسب اپوکسی باعث افزایش 35%، %44، %53 و %34 به ترتیب در مدول الاستیسیته، استحکام نهایی، چقرمگی و مدول برشی چسب می شود.