مطالعه رفتار امنیتی کره شمالی در سیاست خارجی از منظر “نظریه پیوستگی“جیمز روزنا

آزمایش هسته‌ای کره‌ شمالی در نهم اکتبر سال2006 از جمله تحولات مهم شرق آسیا بود که تاثیرات مهمی را به لحاظ امنیتی بر منطقه شرق آسیا و سیاست بین‌الملل در آستانه ورود به قرن 21 در پی داشته است. این مقاله با استفاده از نظریه پیوستگی جمیز روزنا در قالب روش تاریخی - توصیفی درپی پاسخ به این سوال است که چه عواملی منجر به اتخاذ رویکرد امنیتی در سیاست خارجی از سوی کره‌شمالی شد؟ یافته پژوهش نشان میدهد بر اساس نظریه پیوستگی جیمز روزنا مجموعه عوامل داخلی و محیطی به ترتیب (ویژگی شخصیتی رهبران، سیستمی، نقش، حکومتی، جامعه) در روند شکل‌گیری سیاست امنیتی کره‌شمالی باعث شده که کشور مذکور به سمت سیاست خودیاری در شکل آزمایش هسته‌ای حرکت کند. دومین پرسش نیز به پیامدهای سیاست امنیتی کره‌ شمالی مربوط است و نتایج پژوهش بیانگر آن است که سیاست هسته‌ای کره‌شمالی پیامدهای مختلفی در سطوح داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی به همراه داشته است که اهم آنها عبارت هستند از: حل مسئله بقاء نظام سیاسی کره‌شمالی، افزایش تعداد قدرت‌های دارنده سلاح هسته‌ای در نظام بین‌الملل، افزایش حضور نظامی آمریکا در منطقه، تضعیف رژیم بین‌المللی عدم‌اشاعه و در نهایت تغییر موازنه قوا به نفع محور چین - روسیه.