ارتباط خشونت خانگی با دلبستگی مادر به شیرخوار در مادران مراجعه کننده به مراکز جامع سلامت وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران

دوره شیرخوارگی مهم ترین زمان برای شکل گیری عواطف و رشد هیجانی فرد است و دلبستگی مادر- شیرخوار از اهمیت ویژه ای در این مقطع برخوردار است. به نظر می رسد یکی از عوامل مرتبط با دلبستگی مادر به شیرخوار، خشونت خانگی باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط خشونت خانگی با دلبستگی مادر به شیرخوار در شهر تهران انجام شد.

این مطالعه یک پژوهش مقطعی بود که بر روی 320 نفر از مادران مراجعه کننده به مراکز جامع سلامت تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1398 انجام شد. روش نمونه‏گیری چند مرحله ای بود. ابتدا مراکز جامع سلامت به دو طبقه (غرب و شمال غرب) تقسیم شدند. سپس از هر منطقه دو مرکز به صورت تصادفی ساده انتخاب گردید و 320 نفر از مادران مراجعه کننده واجد معیارهای ورود به صورت مستمر انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی و باروری، مقیاس دلبستگی مادر به شیرخوار (MAI) و مقیاس فنون تعارض (CTS2) استفاده شد. داده ها از طریق آمار توصیفی و آزمون های مجذور کای، تی مستقل و آنالیز واریانس در نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ‏ها: 

از میان مادران مورد مطالعه 8/53 درصد خشونت در حیطه مذاکره، 7/24 درصد خشونت جسمی، 6/75 درصد خشونت روانی، 5/12 درصد خشونت جنسی و 6/31 درصد خشونت منجر به صدمه را تجربه کرده بودند. بین دو گروه خشونت دیده و ندیده در خشونت کلی (010/0=p) و حیطه های مذاکره (014/0=p)، خشونت جسمی (043/0=p)، خشونت روانی (014/0=p) و خشونت منجر به صدمه (010/0=p) به جز حیطه خشونت جنسی (356/0=p) از نظر نمره دلبستگی مادر- شیرخوار تفاوت وجود داشت.

نتیجه‏ گیری کلی:

 خشونت خانگی با دلبستگی مادر- شیرخوار ارتباط داشت و دلبستگی مادر- شیرخوار در مادرانی که خشونت دیده بودند، کمتر بود. توجه بیشتر مسیولین و سیستم های مراقبتی به سلامت روانی مادران از طریق شناسایی، مشاوره و اتخاذ راهکارهای پیشگیرانه و حمایتی به موقع از طریق سهیم نمودن و مشارکت فعال پدران در مراقبت های جسمی و عاطفی کودکان شیرخوار ضروری است تا با کاهش خشونت خانگی، سلامت روانی اعضاء خانواده و دلبستگی مادر به شیرخوار ارتقاء یابد.