ارزیابی مدل های شبکه عصبی مصنوعی و حداکثر آنتروپی در پهنه بندی حساسیت فرسایش آبکندی حوزه آبخیز سد گلستان

پهنه بندی حساسیت فرسایش آبکندی و تعیین فاکتورهای کنترل کننده آن بسیار مهم و حیاتی است. این مطالعه با هدف بررسی توزیع مکانی فرسایش آبکندی با استفاده از دو مدل شبکه عصبی مصنوعی و حداکثر آنتروپی و تعیین عوامل اثرگذار بر این نوع فرسایش در حوزه آبخیز سد گلستان انجام شد. لذا 14 عامل، شامل عوامل توپوگرافی، سایر عوامل و تلفیق عوامل (14 عامل) به عنوان فاکتورهای پیش بینی کننده حساسیت در نظر گرفته شدند. از مجموع 1042 موقعیت فرسایش آبکندی، به صورت تصادفی و به نسبت 30 و 70 درصد به ترتیب به عنوان داده های اعتبارسنجی و آزمون در نظر گرفته شدند. نتایج حاصل از آزمون Jackknife نشان داد که پارامترهای ارتفاع، بارندگی و عمق دره مهم ترین متغیرهای اثرگذار بر پیش بینی فرسایش آبکندی می باشند. نتایج مدل سازی نشان داد که بهترین دقت مدل بر اساس منحنی ROC در حالت آموزش (923 /0) و در مرحله اعتبارسنجی (902 /0)، مدل شبکه عصبی مصنوعی بوده است و این شرایط زمانی حاصل می شود که همه عوامل در مدل سازی دخالت داده شوند. بر اساس این مدل بیش از 20 درصد حوزه (45633 هکتار) دارای حساسیت زیاد و خیلی زیاد به فرسایش آبکندی است.