از تراروایت تا بیش روایت؛ بررسی روایت های دوم درجه

نوشتار حاضر به موضوعی پرداخته است که با وجود عنوان تازه اش، یعنی «تراروایت و یا بیش روایت» همواره به شکل های گوناگون مورد بحث بوده است. روابط میان روایت ها و چگونگی بهره بردن از روایت های گذشته در خلق روایت های تازه، چه به صورت مبادلات درون نشانه ای و چه به صورت مبادلات بینانشانه ای، از موضوعات مهم در ادبیات و هنر تلقی می گردد؛ هم در مبادلات درون نشانه ای مانند سینما-سینما و هم در مبادلات بینانشانه ای مانند ادبیات-موسیقی. مقاله پیش رو کوشیده است تا موضوع نسبت میان روایت ها را با رویکرد ترامتنی مطالعه نماید؛ رویکردی که نگرش، روش، ملزومات و شرایط خاص خود را دارد. چنانچه ملاحظه می شود برای مطالعه و تحلیل مورد نیاز، این مقاله از رویکردهای روایت شناسی و ترامتنیت به عنوان دو رویکرد اصلی بهره برده است.