تدوین استانداردهای هوشمند سازی مدارس و میزان رعایت این استانداردها در مدارس شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر، تدوین استانداردهای هوشمندسازی مدارس و میزان رعایت این استانداردها در مدارس شهر تهران می باشد. روش پژوهش، روش آمیخته(کمی و کیفی) است. در بخش کمی، توصیفی از نوع پیمایشی و روش کیفی از روش اسنادی و کدگذاری استقرایی می باشد، بدین صورت که ابتدا تمامی اسناد و مدارک موجود، موردبررسی قرارگرفته و نسخ مربوط خط به خط خوانده شده است (کد گردانی باز) و سپس با توجه به عبارات نوشته شده در اسناد، مولفه های عمومی استخراج (کدگذاری محوری) و درنهایت در سند ارایه شده، شباهت ها و تفاوت های مولفه های عمومی و شاخص های اصلی استخراج گردید (کدگذاری انتخابی). جامعه آماری، شامل کلیه مدارس هوشمند 22 گانه شهر تهران که 5 منطقه، یعنی مناطق(4،5،6،7،8) و از بین شان 20 دبیرستان  هوشمند دخترانه به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش، یک فهرست استانداردشده محقق ساخته که درواقع ارزیابی وضعیت کنونی استانداردهای هوشمندسازی مدارس می باشد(مشاهده مستقیم و همکاری مدیران و مسیول فناوری اطلاعات مدارس). در این روش تحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل جدول فراوانی ها، درصد میانگین، انحراف استاندارد و آمار استنباطی از آزمون های کلموگروف اسمیرنوف برای تعیین نرمال بودن توزیع داده ها و از آزمون t تک گروهی استفاده شده است. نتایج نشان داد که وضعیت کنونی مدارس هوشمند ازنظر محتوای یاددهی و  یادگیری در سطح پایینی قرار دارند و همچنین زیرساخت های سخت افزاری و  دانش معلمان آموزش دیده در سطح بالا و زیرساخت های نرم افزاری و مدیریت در حد متوسط قرار دارند.