مقایسه اثر روش لیزر دایود و برش جراحی در فرنکتومی فرنوم لبیالبر میزان رضایت مندی بیماران: یک مطالعه کارآزمایی بالینی

فرنوم یک طناب بافتی منعطف است که باعث محدودیت در حرکت گونه و لب می شود. اگر چسبندگی فرنوم به طرف لبه لثه آزاد ادامه یابد مسایلی نظیر کشیده شدن عضله و ایجاد دیاستم را در پی دارد. در این زمان جراحی فرنکتومی تجویز می شود که به دو صورت جراحی کانونشنال و اخیرا لیزر صورت می گیرد. هدف از این مطالعه مقایسه اثر روش لیزر دایود و روش کانونشنال در فرنکتومی فرنوم لیبیال بر عوارض و میزان رضایت مندی بیماران است.
 

در این مطالعه کارآزمایی بالینی 20 بیمار 16 تا 40 سال با فرنوم لبیال نوع نفوذ به پاپیلا، نیازمند به جراحی فرنکتومی، پس از تایید فرم رضایت آگاهانه، تحت درمان قرار گرفتند. بیماران به طور تصادفی به دو گروه 10 نفره تقسیم شدند. گروه A با روش کانونشنال و گروه B با روش لیزر دایود (BIOLASE آمریکا) درمان شدند. حین جراحی و پس از جراحی پارامترهای مختلفی مانند درد ، خونریزی، رضایت مندی بیماران در فواصل یک، سه و هفت روز و یک ماه توسط ابزارهایی از جمله نمودار VAS و مشاهده و رتبه بندی های استاندارد ارزیابی شد و سطح معنا داری 05/0 >p در نظر گرفته شد.

یافته ها: 

شدت خونریزی در دو گروه تفاوت معناداری داشت. در گروه کانونشنال شدت خونریزی بیش تر بود. میانگین شدت درد بیماران در حین جراحی در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (190/0=p) اما شدت درد در دو گروه در روز سوم (002/0= p) و روز هفتم (001/0=p) در دو گروه تفاوت معنی دار داشت. به طوری که در گروه لیزر به طور معنی داری از گروه کانونشنال کمتر بود. به طور کلی میزان رضایت مندی بیماران به طور معناداری در روش لیزر بیش تر بود (001/0 >p).

نتیجه گیری:

 لیزر دایود از لحاظ درد و خونریزی و به طور کلی رضایت مندی بیمار روش بهتر و موثرتری در مقایسه با روش کانونشنال می باشد.