بررسی آسیب پذیری نواحی شهری در برابر سیل با استفاده از روش تاپسیس (مطالعه موردی: منطقه عظیمیه، شهر کرج)

پیچیدگی های محیط شهری پرداختن به تمامی مولفه های آسیب پذیر شهری را امری دشوار نموده است. از این رو، تصمیم گیری در محیط های شهری یکی از مسایل بسیار مهم در مدیریت نوین به شمار می رود. لذا، هدف از این پژوهش بررسی آسیب پذیری منطقه عظیمیه در شهر کرج در برابر سیل بر اساس روش تصمیم گیری چند معیاره می باشد. جامعه آماری کارشناسان و متخصصانی بودندکه در زمینه مدیریت آسیب پذیری حوزه های شهری دارای دانش وتجربه کافی بودند. برای انجام این پژوهش نخست با استفاده از مطالعات کتابخانه ای شناخت جامعی از عوامل تاثیرگذار در آسیب پذیری شهرها در برابر سیل به دست آمد سپس با استفاده از نتایجفندلفیاز بین شاخص های اولیه، مجموعا 11 شاخص موثر انتخاب و نقشه مربوط به هر یک از آن ها به کمک نرم افزار ArcGIS تهیه شد. سپس آسیب پذیری شهر در برابر سیل با استفاده از روش تاپسیس محاسبه گردید. محدوده مورد مطالعه بر اساس الگوی هدایت رواناب و بازدیدهای میدانی به 13 زیرحوزه تفکیک، و سپس ماتریس تصمیم گیری با توجه به 13 زیرحوزه و 11 شاخص تشکیل گردید. نتایج نشان دهنده آسیب پذیری این منطقه در برابر سیل بود، که در بین زیر حوزه های مورد بررسی، زیر حوزه های شماره 1 و 2 بیشترین و زیر حوزه شماره 13 کمترین آسیب پذیری را در برابر سیل داشتند. از علل آسیب پذیری منطقه در برابر سیل می توان به ارتباط مستقیم با حوزه های آبخیز بالادست که از نظر سنگ شناسی ناتراوا و از نظر خاک شناسی نفوذ ناپذیر هستند، تراکم ساختمان و تراکم جمعیت بالا و نبود فضاهای باز به میزان متناسب اشاره نمود.