ارزیابی اثرات تغییر کاربری اراضی محدوده شهرهای میبد و اردکان بر شدت فرسایش بادی

رشد فزآینده جمعیت و نیاز به تامین ضروریات زندگی، سبب گردیده تا بشر به صورت گسترده به تغییر بی رویه کاربری و پوشش اراضی، مبادرت ورزد. در بسیاری از موارد، این تغییرات با برهم زدن تعادل در طبیعت و فراهم نمودن زمینه فرسایش و تخریب خاک همراه بوده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تغییر کاربری و پوشش اراضی بر افزایش شدت فرسایش بادی انجام شد. بدین منظور، از تصاویر ماهواره ای لندست و طبقه بندی نظارت شده با الگوریتم ماشین بردار پشتیبان برای تهیه نقشه کاربری اراضی بهره گرفته شد. همچنین، دمای سطح زمین به عنوان یکی از عوامل موثر در شکل گیری باد با الگوریتم های تک کانالی و پنجره مجزا در کاربری های مختلف برآورد گردید. به منظور ایجاد ارتباط بین تغییر کاربری و شدت فرسایش بادی، پارامترهای اقلیمی موثر شامل دما، رطوبت نسبی و بیشینه سرعت باد بررسی شدند. در مراتع فقیر و اراضی بدون پوشش، بیشترین دما و در ارتفاعات و اراضی دارای پوشش گیاهی کمترین میزان دمای سطحی مشاهده شد. روند تغییرات اقلیمی در یک دوره 30 ساله، افزایش میانگین، بیشینه و کمینه مطلق دما و کاهش رطوبت نسبی را نشان داد. در طی یک دهه گذشته، بیشینه سرعت باد افزایش قابل ملاحظه ای را نشان داد به طوری که از مقدار هشت متر بر ثانیه در سال 1990، به بیش از 20 متر بر ثانیه در ده سال اخیر رسیده است. این موضوع نشان می دهد که تغییر کاربری اراضی و از بین بردن پوشش گیاهی و همچنین افزایش بی رویه ساخت و سازهای انسانی و ایجاد جزایر حرارتی در 30 سال گذشته، تاثیر قابل توجهی در پیدایش نوسانات اقلیمی و افزایش سرعت باد داشته است.