تحلیل و بررسی وضعیت برنامه های محیط زیستی شبکه یک سیما با استفاده از روش تحلیل عاملی

این مقاله سعی دارد در قالب پژوهشی معیارهای مهم در بررسی عملکرد برنامه های محیط زیستی شبکه یک سیما را با استفاده از روش تحلیل عاملی اکتشافی با ابزار پرسشنامه که توسط 70 نفر از خبرگان سیما تکمیل شده است، بررسی و اولویت بندی نماید و در نهایت پیشنهادهایی برای ارتقاء سطح برنامه های محیط زیستی ارایه دهد. در این راستا معیارهای در نظر گرفته شده عبارتند از: اجزای اصلی محیط زیست که شامل آب، خاک، هوا و تنوع زیستی می باشد. عامل های استخراج شده از مدل توسعه پایدار با تحلیل عاملی اکتشافی که شامل شش بعد سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، تکنولوژی، قانونی و زیست محیطی هستند، به منزله متغیر مستقل و اجزاء اصلی محیط زیست به منزله متغیر وابسته در مدل رگرسیون چندمتغیره خطی به کمک نرم افزار  SPSS22به کار گرفته شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که در بعد آب، معیار محیط زیست با امتیاز 539/0 بیشترین و معیار تکنولوژی با امتیاز 036/0 کمترین تاثیر را در ارزیابی میزان کیفیت شبکه یک سیما با توجه به معیارهای توسعه پایدار دارد. همچنین در بعد خاک معیار اجتماعی با امتیاز 309/0 بیشترین و معیار سیاسی با امتیاز 203/0 کمترین، در بعد هوا معیار قانونی با امتیاز 310/0 بیشترین و معیار اقتصادی با امتیاز 175/0 کمترین، در بعد تنوع زیستی معیار زیست محیطی با امتیاز 714/0 بیشترین و معیار سیاسی با امتیاز 006/0 کمترین تاثیر را در ارزیابی میزان کیفیت شبکه یک سیما با توجه به معیارهای توسعه پایدار دارد. در نهایت با اطمینان 95 درصد میتوان گفت که از نظر کارشناسان، کیفیت کلی برنامه های شبکه یک سیما در حوزه محیط زیست پایین بوده است.