ارزیابی و رتبه بندی عوامل موثر برموفقیت پیاده سازی یادگیری سیار در دانشگاه ها با استفاده از مدل TRA

هدف این مقاله بررسی و شناسایی عوامل موثر بر سیستم یادگیری سیار در دانشگاه های ایران می باشد. «تیوری رفتار برنامه ریزی شده»، «تیوری اشاعه نوآوری»، «الگوی پذیرش فناوری» و«تیوری فعالیت های منطقی»از تیوری های معروفی هستند که موضوع پذیرش فناوری های نوین را در سیستم های اجتماعی مورد بحث قرار می دهند. در این تحقیق با توجه به سادگی و دارا بودن طیف وسیعی از ویژگی های مفید از مدل فعالیت مستدل(Theory of reasoned action) جهت ارزیابی و شناسایی عوامل موثر بر سیستم یادگیری سیاراستفاده می شود. در واقع این مدل، مادر سایر مدل ها محسوب می شود و می توان گفت که سایر مدل ها به نوعی از این مدل مشتق گرفته شده است. مدل شامل یک متغیر وابسته «قصد یادگیری سیار» و سه متغیر مستقل شامل «تمایل به یادگیری سیار»، «کنترل رفتاری» و «ذهنیت یادگیری سیار» می باشد. شاخص های مربوط به رفتار دانشجویان در برابر یادگیری سیاربه صورت پرسشنامه درآمده و بین نمونه های آماری تحقیق (142نفر از اساتید، کارشناسان و دانشجویان دانشگاه امیرکبیر) توزیع و تکمیل شده است. براساس نتایج به دست آمده، بین قصد یادگیری سیار دانشگاه صنعتی امیرکبیر با هر یک از سه عامل اثرگذار مدل، رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. همچنین براساس نتایج به دست آمده، عملکرد قصد یادگیری سیار، بیشترین تاثیر را به ترتیب از ذهنیت یادگیری سیار، تمایل به یادگیری سیار و کنترل رفتاری  می پذیرد. از بین متغیرهای اثرگذار بر قصد یادگیری سیار براساس مدل TRA، متغیر ذهنیت و آگاهی یادگیرنده، مهم ترین متغیر شناسایی شده است.