استحکام نهایی ورق تقویت شده تحت خوردگی حفره ای و ترک مورب تحت فشار تک سویه

یک سازه در طول عمر خود دچار عیوبی می شود که نقش آن ها در استحکام سازه ای می بایستی مورد بررسی قرار گیرد. از جمله این عیوب سازه ای ترک های سازه ای و خوردگی می باشد که در اثر عوامل مختلف به وجود می آیند و گسترش می یابند. پیش بینی استحکام نهایی ورق های خورده شده و دارای ترک یک موضوع مهم برای تخمین عمر سازه ها می باشد. در این مطالعه از روش غیرخطی اجزای محدود (FEM) برای تحلیل استحکام نهایی ورق فولادی تقویت شده با خوردگی حفر ه ای و ترک پرداخته شده است. پارامتر های موثر شامل طول ترک، زاویه ترک، چگالی خوردگی حفره ای و تعداد حفره ها می باشند. نتایج نشان داده می شود که استحکام نهایی با افزایش طول ترک و افزایش زاویه ترک نسبت به لبه بارگذاری شده، کاهش می یابد. کاهش استحکام نهایی در ورق متوسط به DOP و تعداد حفره بستگی دارد. همچنین در تاثیر همزمان این عیوب، کاهش استحکام نهایی ورق منجر به قانون جمع آثار نمی گردد.