مقایسه دو روش همزمان سازی فحلی در دو فصل تابستان و زمستان بر میزان باروری و فراسنجه های خونی گاوهای شیری هلشتاین

هدف از مطالعه حاضر مقایسه دو روش همزمان سازی فحلی در دو شرایط محیطی طبیعی و تنش گرمایی بر عملکرد تولیدمثلی و غلظت هورمون های استروژن و پروژسترون پلاسما در گاوهای شیری هلشتاین بود. تعداد 110 راس گاو هلشتاین با میانگین تولید 28 کیلوگرم شیر و نوبت زایش یک تا چهار به طور تصادفی در بین یکی از دو روش همزمانی قرار گرفتند: 1) روش دابل آوسینک (60=DO; n)، که در این گروه گاوها در روز صفر هورمون GnRH، در روز هفتم PGF2α و در روز نهم GnRH دریافت کردند و بعد از هفت روز دیگر روش آوسینک (GnRH-7d- PGF2α-2d-GnRH-16h-AI) روی این گاوها تکرار شد. 2) روش پری سینک آوسینک (50=PO; n)، که در این گروه گاوها دو تزریق هورمون PGF2α به فاصله 14 روز دریافت کردند و بعد از 12 روز دیگر برنامه آوسینک انجام شد. هر دو روش در دو فصل تابستان و زمستان انجام شدند. درصد گوساله زایی در گاوهایی که در فصل زمستان همزمان شده بودند بیشتر از گاوهای گروه فصل تابستان بود (36/4 در مقابل 18/2 درصد، 0/04 =P). میانگین تعداد تلقیح به ازای آبستنی در گاوهایی که در فصل زمستان همزمان شده بودند نسبت به فصل تابستان کمتر بود (1/46 در مقابل 1/74درصد، 0/02 =P). میانگین غلظت هورمون استروژن و پروژسترون در فصل زمستان بیشتر از فصل تابستان بود (0/05 > P). با توجه به نتایج حاصل، عملکرد تولید مثلی و غلظت هورمون های استروژن و پروژسترون در فصل زمستان بالاتر از فصل تابستان است و روش همزمان سازی تفاوتی از نظر تاثیر بر عملکرد تولیدمثلی ندارد.