شناسایی و اولویت بندی عوامل تاخیر و راهکارهای تحویل به موقع مبتنی بر EFQM در صنعت هواپیمایی

در دنیای رقابتی امروز، رعایت الزامات مشتری مداری شرط اصلی پایداری در بازار غیرانحصاری و رقابتی است. عدم تحویل به موقع محصولات، سبب بروز نارضایتی مشتریان و تحمیل هزینه های اضافی خواهد شد. از این رو تاخیر پروژه ها و ارایه راهکارهایی برای رفع آن ها یکی از مشکلات مهم در سازمان ها تلقی می شود. این پژوهش با هدف شناسایی و اولویت بندی عوامل تاخیر و راهکارهای تحویل به موقع محصولات در صنعت ساخت و تولید اقلام و سامانه های هوایی در محدوده زمانی سال 1398 انجام شده است. بدین منظور عوامل تاخیر با استفاده از مدل تعالی سازمانی شناسایی و دسته بندی شدند؛ سپس با استفاده از تکنیک مدل سازی ساختاری - تفسیری، روابط شبکه ای وابستگی عوامل تاخیر و راهکارها مشخص و میزان تاثیر آن ها در تاخیرات با روش تحلیل شبکه ای محاسبه شد. در نهایت با تحلیل اهمیت - عملکرد و بر اساس سه شاخص میزان هزینه برای اجرای راهکار اصلاحی، مدت زمان لازم برای اصلاح و دسترسی و امکان پذیری، راهکارهای قابل پذیرش تعیین و اولویت بندی گردید. یافته ها نشان داد که از میان 113 عامل تاخیر شناسایی شده، 45 عامل دارای تاخیر ریشه ای بوده است. پس از انجام مدلسازی ساختاری تفسیری 19 عامل ریشه ای تاثیرگذار (محرک) مشخص گردید و سپس 14 راهکار اصلاحی همراه با وزن دهی و اولویت بندی آن ها توسط خبرگان تعیین شد.