مروری برکاربردهای میدان الکترومغناطیسی در پزشکی بازساختی و درمان سرطان

اصطلاح "میدانهای الکترومغناطیسی " (EMF) ترکیبی از میدانهای الکتریکی و مغناطیسی هستند که به عنوان روشی تشخیصی و همچنین یک ابزار درمانی با مزایای فراوان مانند سهولت در انجام، عدم دردناکی و کنترل پذیری بسیار مناسب است که امروزه کاربرد فراوانی در پزشکی بازساختی و درمان سرطان یافته است. علاوه بر ارگان هایی مانند عصب، قلب و استخوان که دارای عملکرد الکتریکی هستند، وجود ذرات باردار الکتریکی درون سلول ها سبب ایجاد میدان الکترومغناطیسی داخلی می گردد. این میدان می تواند تحت میدان الکترومغناطیسی خارجی تحت تاثیر قرار بگیرد و سبب ایجاد اثرات درمانی گردد. اثرات درمانی آن به کاربردهای میدان الکترومغناطیسی به عنوان ابزاری تحریکی  برای القای اثرات مختلف بیولوژیکی روی سلول ها مانند ایجاد تغییر در تکثیر سلولی، تمایز، چرخه سلولی، آپوپتوز، تکثیرDNA، بیان سایتوکاین و موارد دیگر مربوط می شود. همچنین درمان ترکیبی با میدان الکترومغناطیسی به همراه سایر درمان های فیزیکی مانند رادیوتراپی و حتی درمان سیستمیک نظیر شیمی درمانی مهمترین رویکردهای استفاده از میدان الکترومغناطیسی در درمان سرطان است. میدان های الکترومغناطیسی می تواند سبب تکثیر و تمایز سلول های بنیادی و تعدیل سیستم ایمنی گردد که نقش موثری در درمان بیماری های التهابی و پزشکی بازساختی دارد. همچنین این حوزه با توجه به مزایای بسیار نظیر غیرتهاجمی بودن عملکرد انتخابی و نیز سهولت استفاده و همچنین قیمت مناسب می تواند افق های نوینی را در درمان سرطان ایجاد کند.