بررسی تنوع مولکولی در لاین های اصلاحی گندم دوروم با استفاده از نشانگرهای SCoT

ارزیابی تنوع ژنتیکی در یک منبع ژرم پلاسمی به انتخاب موثر ژنوتیپ ها کمک نموده و زمان فرآیند به نژادی را کوتاه می نماید. تنوع ژنتیکی نقش بسیار مهمی در کاهش آسیب پذیری ژنتیکی در هنگام اصلاح گیاهان دارد. در مطالعه ی حاضر، 96 لاین اصلاحی گندم دوروم برای ارزیابی تنوع ژنتیکی با استفاده از 12 آغازگر SCoT مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که آغازگرهایSCoT ، در مجموع 76 باند چند شکل که متوسط تعداد باندها به ازای هر آغازگر برابر با 42/5 برآورد شد در بین لاین ها تکثیر نمودند. مقادیر شاخص نشانگر (MI) و محتوای اطلاعات چندشکلی (PIC) نشان داد که نشانگرهای SCoT برای تشخیص تنوع ژنتیکی گندم دوروم از کارایی بالایی برخوردارند. میانگین مقادیر PIC و MI برای آغازگرهای SCoT به ترتیب 46/0 و 51/2 بود. برآورد تعداد آلل های مشاهده شده (Na)، آلل موثر (Ne)، شاخص شانون (I) و میزان هتروزیگوسیتی (H) نشان داد که لاین های با منشاء ICARDA در مقایسه با لاین های با منشاء CIMMYT از میزان تنوع ژنتیکی بیش تری برخوردارند. روابط ژنتیکی بین لاین های مورد بررسی با استفاده از تجزیه خوشه ای بررسی شد و نتایج به دست آمده نشان داد که کلیه لاین ها درون 7 گروه اصلی قرار گرفتند. این گروه بندی توسط تجزیه به مختصات اصلی (PCoA) مورد تایید قرار گرفت. نتایج نشان داد که تنوع ژنتیکی مطلوب در لاین ها وجود دارد و تایید می کند که نشانگرهای SCoT ابزاری مناسب برای مطالعه تنوع ژنتیکی در لاین های گندم دوروم هستند.