بررسی عوامل خطرزای زخم های مدیریت شده در بیماران ترومایی مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان امام خمینی (ره) از مهر 1398 تا اسفند 1398

مدیریت زخم بیماران ترومایی از اقدامات مهم و شایع در بخش اورژانس است. به دنبال تروما، تغییرات همودینامیک و متابولیکی در بدن ایجاد می شود که گاهی بسیار پیچیده بوده و حتی با وجود مراقبت زیاد، عوارض و مرگ و میر زیادی را به دنبال دارند. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل خطرزای زخم های مدیریت شده در بیماران ترومایی مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان امام خمینی ارومیه انجام شده است.

این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی در بازه زمانی از اول مهر 1398 تا 29 اسفند 1398 بر روی تمام بیماران ترومایی مراجعه کننده با زخم به اورژانس بیمارستان امام خمینی ارومیه به صورت سرشماری انجام شد. داده ها با استفاده از چک لیستی که شامل مشخصات دموگرافیک، بیماری های زمینه ای، مشخصات زخم و نحوه مدیریت زخم بیماران از نظر بروز عوارض و بهبودی در ماه ششم با توجه به معیار اسکار ونکوور جمع آوری شد.

از 350 بیمار مورد مطالعه 86 (6/24 درصد) زن و  264(4/75 درصد) مرد بودند و میانگین سنی بیماران 1/11±3/37 سال بود. شایع ترین عارضه عفونت (9 درصد) و التهاب اطراف زخم (5 درصد) بود. مصرف سیگار (P<0.05)، دیابت (P=0.03) و آلوده بودن زخم (P=0.03) با بروز عفونت ارتباط داشت. پروفیلاکسی آنتی بیوتیکی (P=0.02) و تمیز نگه داشتن زخم نیز با کاهش بروز عارضه عفونت مرتبط بود (P=0.01). میانگین درجه زخم در بدو مراجعه جهت بیماران 3/2±4/6 و پس از 6 ماه6/1±1/3 بود؛ ارزیابی آماری نشان داد که کاهش معناداری در درجه زخم ها پس از 6 ماه روی داده است (P=0.001).

دیابت و سیگار کشیدن ریسک فاکتورهای مشترک بروز عارضه عفونت و کاهش بهبودی زخم هستند.