تاثیر تمرین هوازی و هیالورونیک اسید بر بیان ژن های MYOD و MURF-1 در موش های مدل تجربی آرتروز

بررسی راهکارهای تقویت، رشد، بازسازی و مکانیسم های درگیر در نوسازی عضلات آسیب دیده و یا آتروفی شده در استیوآرتریت زانو می تواند به بهبود این بیماری کمک نماید. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی و هیالورونیک اسید بر بیان ژن های MYOD و MURF-1 در موش های مدل تجربی آرتروز بود.

در این مطالعه تجربی، 35 سر موش صحرایی نر بالغ 8 هفته ای ویستار به  5 گروه تقسیم شدند که شامل گروه های: 1) کنترل-سالم، 2) کنترل-بیمار، 3) بیمار+ تمرین، 4) بیمار+هیالورونیک اسید، 5) بیمار+ تمرین+ هیالورونیک اسید بود. استیوآرتریت زانو با روش جراحی در موش ها انجام شد. در گروه هیالورونیک اسید، غلظت 30 میکروگرم، یک بار در هفته و به مدت سه هفته دریافت نمودند. موش ها در گروه تمرین روی تردمیل حیوانات هفته ای پنج بار با سرعت 16 تا 18 متر در دقیقه تمرین می کردند. 48 ساعت بعد از اتمام پروتکل، بافت های عضله دوقلو ایزوله شدند و بیان ژن های MYOD و  MURF-1 با روش Real-Time PCR (RT-PCR) اندازه گیری شدند.

یافته ها: 

نتایج نشان داد، در مقایسه با گروه آرتروز، بیان ژن MURF-1  در گروه هیالورونیک اسید، تمرین هوازی و هیالورونیک اسید+تمرین هوازی کاهش معناداری داشت (001/0≥p). بیان ژن MYOD در مقایسه با گروه بیمار و هیالورونیک اسید، افزایش معناداری در گروه تمرین (04/0= p)، سالم، هیالورونیک اسید+تمرین مشاهده شد(001/0≥p). گروه هیالورونیک اسید+تمرین نسبت به گروه تمرین افزایش معناداری داشت (001/0≥p).

نتیجه گیری:

 مطابق نتایج این مطالعه، هیالورونیک اسید و تمرین ورزشی با شدت متوسط می توانند در بیان  mRNA  فاکتورهایMURF-1، MYOD عضله دوقلو پای آسیب دیده مداخله نمایند. از این رو ممکن است با مهار آتروفی، نقش مهمی در بهبود عضله سازی در موش های مدل استیوآرتریت داشته باشند.