تاثیر هیپنوتراپی بر تکانشگری، سبک های مقابله و علائم اعتیاد معتادان

اعتیاد یکی از چهار بحران جهان در کنار، تخریب محیط زیست، فقر و قحطی، جنگ و خونریزی و ظهور بیماری های نوپدید، سلامت جوامع بشری را تهدید می نماید، اهمیت اعتیاد در ایران به جهت، بالاترین شیوع در جهان با 8/2 درصد می باشد. پژوهش حاضر با هدف تاثیر هیپنوتراپی بر تکانشگری، سبک های مقابله و علایم اعتیاد معتادان انجام گرفت.

این پژوهش نیمه تجربی بر روی 36 نفر با میانگین سن 38‏/29 سال با انحراف معیار 38‏/3 در گروه هیپنوتراپی و در گروه کنترل 77‏/30 سال با انحراف معیار 45‏/4 از مراجعین به کمپ کلبه رهایی بندرانزلی، با اختلال مصرف اوپیود، از آبان تا بهمن سال 1398 انجام شد. تکمیل کنندگان پرسش نامه با روش در دسترس انتخاب و به صورت انتساب تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند، ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه های تکانشگری بارات، نیمرخ اعتیاد مادزلی و سبک های مقابله ای (WOCQ) لازاروس و فولکمن، با روایی و پایایی بالا، قبل و بعد از درمان تکمیل شدند. گروه آزمایش 4 ماه در 8 جلسه 2 ساعته تحت درمان هیپنوتراپی قرار گرفتند.

یافته ها: 

نتایج پژوهش نشان داد که هیپنوتراپی باعث کاهش تکانشگری، سبک های مقابله ای هیجان محور و علایم اعتیاد و افزایش سبک های مقابله ای مسئله محور معتادان گردید.

نتیجه گیری: 

از روش درمانی هیپنوتراپی به عنوان یک ابزار قدرتمند برای جهت دهی قابلیت های ذاتی، تصویرسازی، تخیل، توجه، القاهای هیپنوتیزمی و تلقین های غیرارادی، می توان برای افزایش سطح سلامت روان افراد معتاد استفاده نمود.