واکاوی رویکردهای مختلف درباره پیوند جهانی شدن و بومی گرایی و اشارات تربیتی آن

بررسی رویکردهای مختلف درباره پیوند جهانی شدن و بومی گرایی و کارکردهای تربیتی آن، هدف اصلی مقاله حاضر است. برای نیل به این هدف از روش تحلیلی استفاده شد. بر این اساس، چهار رویکرد یکسان سازی، کثرت گرایی رادیکال، اختلاط و پیوند فرهنگی و جهانی محلی شدن و نیز کارکردهای تربیتی هر یکاز این رویکردها موردمطالعه قرار گرفت. در میان این رویکرد ها، رویکرد یکسان سازی، با توجه به تلاش آن برای حاکم کردن فرهنگ غربی، نسبت به بومی گرایی و تعلیم وتربیت بومی بی تفاوت است. رویکرد کثرت گرایی رادیکال نیز با دامن زدن به نسبیت گرایی رادیکال، نوعی بومی گرایی و تعلیم وتربیت بومی افراطی را تجویز می کند و باب هر نوع تعاملی را بین فرهنگ های مختلف و نظام های آموزشی می بندد. اما رویکرد جهان محلی شدن نسبت به بومی گرایی و تعلیم وتربیت بومی، رویکرد معتدل تری دارد و بر تعامل جنبه محلی و بومی با جنبه جهانی تاکید می کند.