رشک؛ نقادی کی یرکگور از عصر تامل بازتابی

سورن کی یرکگور (1803-1855م)، متفکر دانمارکی قرن نوزدهم میلادی را اکثرا با اندیشه او درباره حیات فردی انسان در نسبت با ایمان مسیحی می شناسند؛ اما در کنار این حوزه، کی یرکگور به حیات اجتماعی یا مدنی انسان نیز پرداخته است، گرچه دیدگاه های او در این زمینه معمولا کمتر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. مقاله حاضر می کوشد تا با توجه به مباحثی که کی یرکگور در کتاب دو عصر مطرح کرده است، دیدگاه او را درباره حیات جمعی از منظری خاص بررسی کند. در ابتدا از پدیده رشک و گونه های مختلف آن در آثار کی یرکگور سخن به میان خواهد آمد. سپس، بیان خواهد شد که کی یرکگور چگونه حرکت فلسفه غرب از آغاز عصر جدید تا سیستم هگلی را بازنماینده عصری قلمداد می کند که آن را «عصر تامل بازتابی» می خواند و در تقابل با «عصر انقلاب» قرار می دهد. همچنین خواهد آمد که او چگونه برخلاف ادعای هگل، «فراکران نگری» را مسیری برای برون رفت از پدیده تامل بازتابی نمی داند، بلکه اتفاقا آن را کامل کننده مسیری می داند که با تامل بازتابی آغاز شده است. در نهایت، نقادی کی یرکگور از عصر تامل بازتابی با تمرکز بر پدیده رشک تبیین می شود و دو روی سکه این عصر، یعنی وجوه تهدیدگر و رهایی بخش آن، از دیدگاه کی یرکگور بررسی خواهد شد.