ارزیابی روش های زمین آمار در پهنه بندی شدت خشکسالی هیدرولوژیکی دشت ملایر

با توجه به تاثیر غیر قابل انکار خشکسالی بر بخش های مختلف زندگی انسان، مطالعه و بررسی دقیق این پدیده امری ضروری به نظر می رسد. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی دقت روش های زمین آمار در تهیه نقشه شدت خشکسالی های رخ داده در دشت ملایر با استفاده از شاخص سطح آب استاندارد شده   SWI و تحلیل روند داده های سطح ایستابی چاه های پیزومتری است. نتایج بر اساس معیار های RMSE و MAE نشان داد که در بین روش های میان یابی، روش کریجینگ ساده  (SK)  با مدل کروی به دلیل دارا بودن RMSE و MAE پایین تر (برای سال 1378 با مقادیر 0.05 RMSE = و 0.001MAE =  و برای سال 1391 با مقادیر 1.04 RMSE= و 0.0004- MAE =) دقیق ترین روش بوده و به عنوان مناسب ترین روش جهت تهیه نقشه شدت خشکسالی انتخاب شد. همچنین  نتایج نشان داد در اکثر چاه های پیزومتری منطقه روند افزایش افت سطح ایستابی قابل ملاحظه است.