تاثیر مدیریت پالسی در سیستم آبیاری قطره ای بر عملکرد، اجزای عملکرد و بهره وری آب ذرت علوفه ای

اخیرا فناوری نوینی با نام مدیریت پالسی در آبیاری قطره ای با هدف بهبود توزیع رطوبت در خاک و افزایش بهره وری آب  مورد توجه قرار گرفته است. مدیریت پالسی شامل استفاده از فازهای مختلف قطع و وصل جریان در فرآیند آبیاری می باشد به طوری که چرخه قطع و وصل جریان تا زمان اعمال کامل عمق آبیاری ادامه می یابد. در این پژوهش تاثیر آبیاری قطره ای پالسی و زمان بندی اعمال پالس ها بر عملکرد، اجزای عملکرد و بهره وری آب ذرت علوفه ای طی دو دوره رشد بهاره و تابستانه بررسی شد. آزمایش ها به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. چهار تیمار آبیاری پالسی شامل کاربرد عمق آب آبیاری در یک، دو، سه و چهار پالس (P1, P2, P3, P4) و دو تیمار زمان بندی مدت قطع جریان به صورت یک برابر و سه برابر مدت زمان وصل جریان در هر پالس (T1, T2) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر متقابل تیمارهای مورد بررسی بر عملکرد، اجزای عملکرد و بهره وری آب معنی دار (به ترتیب در سطح یک و 5 درصد) است. بیشترین عملکرد خشک و بهره وری آب مربوط به تیمار T2 P4  برابر با 86/25 تن بر هکتار و 95/5 کیلوگرم بر مترمکعب (میانگین دو دوره رشد) بود که حدود 17 درصد نسبت به تیمار T1 P1 بیش تر می باشد. افزایش چهار برابری تعداد پالس های آبیاری باعث افزایش شش و 17 درصدی پارامترهای مورد بررسی به ترتیب در تیمارهای T1 و T2 شد. بنابراین با توجه به نتایج مثبت افزایش زمان قطع جریان در آبیاری قطره ای پالسی، پیشنهاد می شود در صورت استفاده از این فناوری نسبت زمان قطع به وصل جریان افزایش یابد.