حذف نیتروژن و فسفر از شیرابه دفن گاه پسماند سراوان با ریز جلبک کلرلا ولگاریس

این پژوهش با هدف بررسی زدایش فسفات، نیترات و آمونیوم از شیرابه دفن گاه پسماند سراوان با ریزجلبک کلرلا ولگاریس انجام شد. همچنین پیامد شیرابه بر ویژگی های رشدی ریزجلبک شامل وزن خشک یاخته، کلروفیل و کارتنویید بررسی شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی بهروشاندازه هایتکرارشدهدرزمان و با سه تکرار انجام شد. شیرابه در سه سطح (بدون شیرابه، شیرابه با رقت 1:1 و شیرابه با رقت 2:1) به عنوان کرت اصلی و زمان نمونه برداری (صفر، 2، 4، 6 و 8 روز) به عنوان کرت فرعی در نظر گرفته شد. اندازه کلروفیل کل در تیمار بدون شیرابه بیشترین بود و در تیمار شیرابه 1:1 با تفاوت آماری معنی دار بیشتر از تیمار شیرابه 2:1 بود (05/0 <p).وزن خشک ریزجلبک با گذشت زمان افزایش یافت و با افزایش رشد ریزجلبک، درصد زدایش مواد مغذی نیز افزایش پیدا کرد، به گونه ای که بیشترین اندازه وزن خشک و کمترین اندازه مواد مغذی در شیرابه با رقت 1:1 در روز 8 انکوباسیون دیده شد. درصد زدایش فسفات، نیترات و آمونیوم در پایان 8 روز انکوباسیون به ترتیب 76/92، 94/56 و 7/98 بود. معادله سینتیکی ساخت زیست توده در رابطه با کاهش غلظت فسفات، نیترات و آمونیوم نیز بررسی شد. نتایج نشان داد زدایش مواد مغذی از مدل درجه اول پیروی می کند و معادله موود به خوبی توانست رشد ریزجلبک در شرایط محدودکننده با سوبسترا را نشان دهد. اندازه R2 طرح لینویور-برک برای فسفات و آمونیوم 992/0 و 972/0 به دست آمد. بنابراین می توان از این معادله برای زدایش فسفات و آمونیوم بهره گیری کرد. در نهایت به نظر می رسد ریزجلبک کلرلا ولگاریس می تواند برای پالایش زیستی شیرابه سراوان بکار رود.