مقایسه تاثیر دماهای گرماکافت و مواد فعال‎ساز بر ویژگی‎ بیوچارهای اصلاح شده

پسماندهای کشاورزی به‎دلیل در دسترس بودن و ارزان بودن، پیش‎ساز مناسبی برای تولید کربن فعال هستند. به‎منظور بررسی تاثیر نوع ماده فعال‎ساز، دمای فعال‎سازی و نوع بیوچار بر خصوصیات بیوچارهای اصلاحی، آزمایشی به‎صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل چهار نوع ماده فعال‎سازی (CaCl2، ZnCl2 و H3PO4 20% و H3PO4 50%) و سه نوع بیوچار تولید شده از ضایعات آلی (کاه و کلش گندم، پوست سخت بادام و گردو) و دو دمای فعال‎سازی (300 و 500 درجه سلسیوس) بودند. هم‎چنین تیمار شاهد شامل بیوچارهای بدون تلقیح با ماده فعال‎سازی و حرارت دیده در دمای 300 و 500 درجه سلسیوس بود. نتایج نشان دادند که بیش‎ترین میزان CEC مربوط به بیوچارهای اصلاح شده با H3PO4 20% و H3PO4 50% در هر دو دمای فعال‎سازی 300 و 500 درجه سلسیوس بود. حداکثر میزان pH و EC مربوط به بیوچارهای اصلاح شده با CaCl2 در هر دو دمای فعال‎سازی 300 و 500 درجه سلسیوس بود. بیش‎ترین میزان عملکرد از بیوچارهای اصلاح شده در دمای فعال‎سازی 300 درجه سلسیوس به‎دست آمد. بیش‎ترین میزان کربن آلی (OC) و نیتروژن از بیوچارهای اصلاح شده در دمای فعال‎سازی 300 درجه سلسیوس به‎ترتیب با مواد فعال‎ساز H3PO4 (20 و %50) و ZnCl2 حاصل شدند. حداکثر میزان C/N مربوط به بیوچارهای اصلاح شده با H3PO4 20% و H3PO4 50% در دمای فعال‎سازی 300 درجه سلسیوس بود. با توجه به نتایج، بهترین تیمار برای تولید بیوچارهای اصلاح شده به‎منظور ذخیره کربن در خاک و جذب آلاینده‎ها از خاک، ماده فعال‎ساز H3PO4 (20 و %50) و دمای فعال‎سازی  C300 است.