ارزیابی چرخه حیات (LCA) سامانه پخش سیلاب حوزه آبخیز دئفه رفسنجان

امروزه در سراسر جهان اثرات محیط زیستی به عنوان یکی از مهمترین ابعاد توسعه پایدار، تاثیرات بسزایی در تصمیم گیری های راهبردی دارد. مدیریت منابع آب به دلیل رابطه دوسویه با توسعه پایدار و تسهیل کننده این مسیر، به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک، از جمله حساس ترین اقدامات است. یکی از اهداف اصلی LCA ارزیابی پیامدهای محیط زیستی انتشارات است. در این مقاله با استفاده از این رویکرد به این مسئله پرداخته می شود که انتخاب اقدامات مکانیکی آبخیزداری جهت مدیریت منابع آب، تا چه حد با محیط زیست سازگار است. لذا جریان مواد و انرژی و اثرات محیط زیستی تمامی مراحل چرخه حیات یک واحد سامانه پخش سیلاب (واقع در حوزه آبخیز دیفه در دشت رفسنجان) با استفاده از رویکرد چرخه حیات و بر اساس روش IMPACT 2002+ در نرم افزار سیماپرو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد سازه خاکی موجود در سامانه پخش سیلاب، با تعلق 34/91 درصد از بارهای محیط زیستی مرحله ساخت و 2/55 درصد از کل اثرات به میزان kPt 37/8 ، به عنوان نقاط داغ یک سامانه پخش سیلاب محسوب می شود. یافته های مطالعه نمایان ساخت که پیامدهای محیط زیستی انتشارات در طی چرخه حیات این سامانه kPt 2/15 است. مرحله ساخت با بیشترین مقدار اثرات محیط زیستی در تمامی طبقات اثر به جز تخریب منابع 2/39 درصد، مرحله استفاده 3/31 درصد، استخراج و بهره وری مواد 3/23 درصد و مرحله حمل و نقل 93/0 درصد از بارهای محیط زیستی را به خود اختصاص می دهند. مقادیر پیامدهای محیط زیستی در طبقات اثر سوء بر سلامت انسان، تغییر اقلیم، تخریب منابع و تخریب اکوسیستم سامانه پخش سیلاب به ترتیب kPt 63/6 ، 54/3، 06/3 و 94/1 است. نتایج این تحقیق جهت ارزیابی اثرات محیط زیستی سازه های مختلف نیز مفید خواهد بود. در نهایت پیشنهاد می شود توسعه ارزیابی چرخه حیات و رویکرد ساختمان سبز در مدیریت جامع حوزه آبخیز که برای خود رسالت حفاظت از منابع طبیعی کشورمان را قایل هستند، از جمله انتخاب دبی طرح با ملاحظات محیط زیستی، مقادیر و نوع مواد و تجهیزات سازگار با محیط زیست پیاده سازی گردد.