بررسی آزمایشگاهی تاثیر آبشکن، صفحات مستغرق و آبپایه بر عمق آبشستگی در اطراف گروه پایه ها

در این تحقیق اثر ارتفاع صفحات مستغرق با آرایش شبه مثلثی و آبشکن ها با ارتفاع ثابت و آبپایه در دو ارتفاع متمایز بر روی آبشستگی گروه پایه پل ها مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق تعداد 29 آزمایش با شرایط آزمایشگاهی یکسان در یک کانال مستطیلی به طولm  13، عرضm  2/1 و عمق m  8/0، با شیب طولی صفر مورد بررسی قرار گرفته است. حداکثر مقدار افزایش عمق آبشستگی ناشی از نصب آبشکنها 1/89 درصد و با نصب صفحات مستغرق، حداکثر کاهش عمق آبشستگی، با ارتفاع D44/0 (Dقطر پایه) برابر با 3/79درصد نسبت به شاهد می باشد. نصب آبپایه با ارتفاع D نسبت به صفحات مستغرق با ارتفاع D44/0 عملکرد بهتری داشته است به طوری که در پایه اول در عدد فرود 25/0، مقدار کاهش عمق آبشستگی 88 درصد بدست آمد. بعد طولی آبشستگی با نصب آبشکن در عدد فرود 15/0 به میزان 7/72 درصد افزایش یافته است و نصب صفحات مستغرق و آبپایه بعد طولی را کاهش داده اند به طوری که مقدار کاهش بعد طولی آبپایه با ارتفاع D در عدد فرود 25/0 برابر 2/54 می باشد.