بررسی ارتباط بین کیفیت زندگی با وضعیت بهداشت دهان دانش آموزان پسر 18-14 ساله شهر یزد

سلامت دهان امکان فعالیت هایی مانند خوردن، صحبت کردن، روابط اجتماعی مطلوب و افزایش کیفیت زندگی افراد را بوجود می آورد. کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان و دندان، تاثیر اختلالات دهانی و سلامت آنها را بر زندگی فرد مورد بررسی قرار می دهد. مطالعه حاضر به منظور بررسی ارتباط شاخص های بهداشت دهان با کیفیت زندگی دانش آموزان 18-14ساله شهر یزد صورت گرفت.

این مطالعه توصیفی- تحلیلی و از نوع مقطعی می باشد. به منظور انجام این پژوهش 273 دانش آموز پسر 18-14 ساله از مدارس شهر یزد به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. پس از اخذ رضایتنامه کتبی از والدین، کودکان به پرسشنامه Short Form 36 (SF-36) پاسخ دادند و سپس مورد معاینه بالینی با سوند و آینه در نور طبیعی قرار گرفته و شاخص های (Decay, Missed, Filled Tooth) DMFT، (Simplified-Oral Health Index) S-OHI در آنها تعیین شد. برای محاسبه رابطه بین شاخص ها از آزمون همبستگی اسپیرمن، آنووا و کروسکال والیس و با در نظر گرفتن سطح اطمینان 0.95 استفاده گردید.

میانگین و انحراف معیار شاخص های OHI-S, DMFT به ترتیب (2.18±3.07) و (1.03±1.89) بود. میانگین نمره کیفیت زندگی در حیطه عملکرد جسمی بیشترین و در حیطه محدودیت نقش کمترین بود. بین شاخص DI-S و عملکرد اجتماعی، شاخص CI-S و سن و نیز شاخص CI-S و پایه تحصیلی دانش آموز ارتباط معنی داری وجود داشت (P<0.05).

برخی از حیطه های کیفیت زندگی با شاخص سلامت دهان ارتباط دارند و در بین شاخص های سلامت دهان شاخص CI-S ارتباط قوی تری با سن افراد دارد.