تعیین زمان قطع و طول بهینه آبیاری نواری با انتهای بسته

ترکیب مناسب زمان قطع جریان، طول نوار در مزارع آبیاری از معیارهایی هستند که سبب راندمان بالا در آبیاری سطحی می شوند. هدف از این پژوهش ارایه روشی به منظور تعیین زمان قطع جریان و همچنین تعیین طول و دبی بهینه در آبیاری نواری با انتهای بسته بود. فرض اساسی در این روش این است که نقطه ای در طول مزرعه که کم ترین عمق آب در آن نفوذ کرده است، باید برابر با عمق موردنیاز، آب دریافت کرده باشد. برای این منظور از داده های 18 نوار شامل نوارهای کشت نشده و نوارهای کشت شده و شیب های 001/0 تا 005/0، زبری 017/0 تا 211/0، طول m 100 و دبی 08/0 تا m3/min.m 16/0 استفاده شد. پس از تعیین زمان قطع جریان، راندمان کاربرد به دست آمده با استفاده از روش ارایه شده در این پژوهش با روش مدل اینرسی صفر (WinSRFR 4.1) مورد مقایسه قرار گرفت. بیش ترین شباهت نتایج در نوارهای انتها بسته مربوط به نوارهای R-6، R-13، R-14 و R-17 با 0% اختلاف و بیش ترین تفاوت مربوط به نوار R-1 با 67/8% اختلاف در راندمان بود. در تعدادی از نوارها با کاهش طول اولیه و در تعدادی از نوارها با افزایش طول اولیه به راندمان حداکثر به دست آمد. به طورکلی می توان نتیجه گیری کرد که راندمان کاربرد به دست آمده از هر دو روش نزدیک به یکدیگر بود.