اثربخشی بسته توانمندسازی روان شناختی بر نشخوار فکری والدین دارای فرزند مبتلا به سرطان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بسته توانمندسازی روان شناختی بر نشخوار فکری والدین دارای فرزند مبتلا به سرطان انجام گرفت. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه والدین دارای فرزند مبتلا به سرطان لوسمی و لنفاوی شهر اصفهان در سال 1398 تشکیل دادند که به مراکز درمانی مراجعه کرده و فرزند آن ها تحت درمان بودند که از میان آن ها تعداد 30 والد دارای فرزند مبتلا به سرطان با روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل گمارده شدند (در هر گروه 15 والد). والدین حاضر در گروه آزمایش به مدت 12 جلسه طی سه ماه تحت آموزش بسته توانمندسازی روان شناختی قرار گرفتند. دراین بین، در گروه آزمایش 2 نفر و در گروه گواه گواه نیز 3 نفر ریزش داشتند. پس از شروع مداخله، 2 نفر در گروه آزمایش و 3 نفر در گروه گواه ریزش داشتند. در این پژوهش از پرسشنامه نشخوار فکری نولن هوکسما و مارو (1991) (MRQ) استفاده شد. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر با استفاده از نرم افزار آماری 23SPSS تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که بسته توانمندسازی روان شناختی بر نشخوار فکری والدین دارای فرزند مبتلا به سرطان تاثیر معنادار دارد (001/0p<). بدین صورت که این بسته توانسته منجر به کاهش نشخوار فکری این والدین شود. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، بسته توانمندسازی روان شناختی با بهره گیری از آموزش شایستگی والدینی و کسب معنای زندگی، می تواند یک روش کارآمد جهت کاهش نشخوار فکری والدین کودکان مبتلا به سرطان به شمار رود.