اختلال های تشریحی شیپور استاش و نقش آن در پیدایش عفونت گوش میانی همراه با ترشح

اگرچه سالهای بسیاری از شناخت بیماری عفونت گوش میانی با افیوژن می گذرد، هنوز اختلاف نظرهای بسیاری در مورد اتیولوژی، پاتوژنز و در نتیجه روش های درمانی آن وجود دارد. این بیماری شایع، بیشتر نزد شیرخواران و خردسالان دیده می شود و در اسکیموها و سرخپوستان آمریکا شایع تر از سفیدپوستان آن منطقه و در سیاه پوستان نیز شیوع کمتری از سفید پوستان دارد. اگرچه عوامل اقتصادی اجتماعی و فرهنگی ممکن است در این موضوع دخیل باشند، شاید بتوان اختلاف نژادی را با اختلاف آناتومیک طول، پهنا و زاویه شیپور استاش و قاعده جمجمه آنها نیز توجیه نمود. این مطالعه با استفاده از Lateral Cephalography جهت بررسی این علل صورت پذیرفت. در این مطالعه از بین کودکان مراجعه کننده به سرویس گوش و حلق و بینی بیمارستان لقمان 30 بیمار مبتلا به (Otitis media with effusion (OME دو طرفه به عنوان گروه مورد و 30 کودک به عنوان گروه شاهد در گروه سنی بین 4 تا 9 سال مورد بررسی قرار گرفتند. بعد از انجام گرافی جهت بررسی سیستم ماستویید، گوش میانی و شیپور استاش نقاط مرجع در روی هرگرافی به شرح زیر مشخص گردیده است؛ , (Posterior Mastoidal Point) PMP , (Middle Ear Point) MEP , (Mastoid Apex) MA , (Pterygoid) PT , (Posterior Nasal Spine) PNS (Tuberculum Articulare) TA, . بعد از مشخص نمودن نقاط مذکور روی گرافیها، متغیرهای زیر در هر دو گروه اندازه گیری شدند:MEP - PT - PNS and PT - PNS ,TA - PNS ,TA - PT ,MEP - TA, MEP - PT ,MEP -MA ,MEP - PMP هفت متغیر اول بر حسب میلی متر و متغیر هشتم بر حسب درجه اندازه گیری گردیدند.  نتایج حاصل از فرمهای اطلاعاتی طبقه بندی و استخراج گردید. سپس، با استفاده از Student ' s t - test اختلاف متغیرها در دو گروه با یکدیگر مقایسه شدند. متوسط سنی گروه مورد 18/6 ±78 و گروه شاهد 16±73 ماه بود که با یکدیگر اختلاف معنی دار نداشتند. یافته های این تحقیق نشان داد که متغیرهای PT - PNS and TA - PNS, MEP - TA, MEP - PT, MEP - PMP در دو گروه مورد و شاهد دارای اختلاف آماری معنی دار بود (0/001>P) و در مورد متغیرهای MEP - PT- PNS,TA- PT,MEP - MA در دو گروه مورد و شاهد اختلاف آماری معنی دار مشاهده نگردید. بنابراین، می توان گفت که نتایج حاصل، عبارت بودند از: کمتر بودن پنوماتیزاسیون سلولهای ماستویید در بیماران، کوتاه تر بودن شیپور استاش و در واقع قسمت استخوانی آن در این بیماران و کوتاهتر بودن عضله Tensor Veli Palitini هم در قسمت افقی و هم عمودی آن در بیماران مبتلا به OME. نتایج مذکور نشانه اختلاف آناتومیک کرانیوفاشیال این کودکان با افراد طبیعی هم سن خود می باشد که می توان این اختلافها را به عنوان اتیوپاتوژنز مهم این بیماری مطرح نمود.