بررسی عددی آتش در ساختمان در شرایط بیشینه و کمینه تهویه طبیعی با استفاده از مدل احتراقی اف.جی.ام
زمانی که آتش درون اتاق به حالتی بحرانی می رسد، با خروج از اتاق می تواند برای طبقات بالاتر خطراتی ایجاد کند. در این مقاله حالتهای آتش با تهویه ی بیشتر و کمتر از حالت بحرانی موردبحث قرار میگیرد و میدان دما، سرعت و گونه های مضر در این حالت ها بحث میشود. یک ساختمان دو طبقه با استفاده از روش شبیه سازی گردابه های بزرگ و الگوریتم پیمپل در نرمافزار اپن.فوم برای سه نرخ آزادسازی حرارت 500، 1000 و 5000 کیلووات شبیه سازی و نحوه ی انتشار آتش و دود به طبقه ی بالا بررسی میشود. به منظور تحلیل دقیق گونه های سمی، از مدل احتراقی اف.جی.ام در شبیه سازی استفاده میشود و نتایج این مدل احترافی با نتایج تجربی مقایسه میگردد، که نتایج این مدل احتراقی کمتر از 15 درصد اختلاف با نتایج تجربی دارد. با افزایش آزادسازی حرارت درون اتاق آتش، طبقهی بالا بیشتر در معرض خطرات آتشسوزی قرار میگیرد؛ به گونه ای که اگر میزان آزادسازی حرارت 5000 کیلووات باشد، دما در طبقهی دوم به 390 کلوین و گونه ی سمی مونواکسید کربن به 25 پی.پی.ام میرسد. در حالتی که میزان دبی سوخت از 1000 کیلووات پایین تر باشد، طبقه ی بالا در معرض خطر خاصی قرار نمیگیرد. در حالت کلی میزان نفوذ منواکسید کربن به طبقه ی دوم کمتر از حد مجاز سمی بودن برای انسان (25-50 پی.پی.ام) است و طبقه ی دوم ازنظر گاز مونواکسید کربن در معرض خطر خاصی قرار نمیگیرد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.