کالیبراسیون مدل های ویتزاک و ویتزاک اصلاح شده برای پیشبینی مدول دینامیکی لایه های آسفالتی در حال بهره برداری

یکی از ورودی های مهم روش طراحی روسازی آسفالتی مکانیستیک - تجربی (MEPDG)، مدول دینامیکی (|E*|) است که به عنوان مشخصه رفتار ویسکوالاستیک مخلوط های آسفالتی شناخته می شود. MEPDG برای تعیین مدول دینامیکی لایه های آسفالتی در روسازی های در حال بهره برداری، از ترکیبی از نتایج آزمایش افت و خیزسنج وزنه افتان (FWD) و مدل های پیش بینی آزمایشگاهی مدول دینامیکی بهره می گیرد. این در حالی است که این روش با چالش هایی همراه بوده و نیاز به ارایه مدل های دقیق و بهبود روش فعلی احساس می شود. در این پژوهش با انجام آزمایش های میدانی و آزمایشگاهی در ده سایت روسازی آسفالتی در استان های خوزستان و کرمان، به بررسی و تحلیل مدول دینامیکی درجای لایه های آسفالتی با استفاده از نتایج محاسبات بازگشتی FWD پرداخته شده است. در هر سایت، آزمایش FWD انجام شده و مغزه هایی برای تجزیه و تعیین خصوصیات حجمی مخلوط ها و مشخصات ویسکوزیته قیرهای بازیابی گرفته شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد با استفاده از مدل های پیش بینی موجود ویتزاک و ویتزاک اصلاح شده، امکان ساخت مدل های جدید درجا با کالیبراسیون این مدل ها وجود دارد. با استفاده از مدل های جدید توسعه یافته تحت عناوین مدل ویتزاک درجا و مدل ویتزاک اصلاح شده درجا، مدول دینامیکی لایه های آسفالتی در حال بهره برداری بدون نیاز به انجام آزمایش FWD به طور مستقیم با استفاده از خصوصیات حجمی لایه ها و مشخصات ویسکوزیته قیر بازیابی از آنها با دقت پیش بینی بالا و اریب پیش بینی پایین تعیین می شود. ارزیابی عملکرد و اعتبارسنجی مدل های جدید، دقت پیش بینی این مدل ها را با ضریب تعیین 93/0 نشان می دهد.